بیماری های روان تعرفه هایی که رعایت نمی شود و بیمه ای که پوشش نمی دهد
به گزارش خاتون یار، درحالی متخصصان بر ضرورت توجه به اختلالات روان در کنار سلامت جسم تاکید دارند که همچنان جز در موارد محدودی این خدمات زیر پوشش «بیمه» قرار نگرفته اند و تعرفه های مصوب دولت هم در مطب درمانگران رعایت نمی گردد.
به گزارش خاتون یار به نقل از ایسنا، بر اساس داده های آخرین مطالعه قابل استناد در حوزه وضعیت روانشناختی ایرانی ها که در ارتباط با سال ۲۰۲۲ میلادی است، حدود ۳۰ درصد مردم ایران مبتلا یا در معرض مبتلا شدن به اختلال روانپزشکی هستند. همینطور بر مبنای مطالعه دیگری ۳۷ درصد مردم تهران یا مبتلا به اختلالات روانپزشکی شده اند و یا در معرض مبتلا شدن به آن قرار دارند.
در واقع باید گفت شرایط روانشناختی مردم تهران در قیاس با شرایط کشوری قابل اهتمام تر است.
هم اکنون «تعرفه خدمات روانشناسی و مشاوره» در مطب های خصوصی از جانب متخصص دارای مدرک ارشد ۲۳۰ هزار تومان و از جانب متخصص دارای مدرک دکتری ۲۷۰ هزار تومان مصوب شده است اما در عمل با رفتن به کلینیک های روانشناسی شاهد ارقام دریافتی بالاتری هستیم به طوریکه دست کم هزینه ۴۵ دقیقه مشاوره با یک روانشناس دارای مدرک کارشناسی ارشد ۵۰۰ هزار تومان به بالا آب می خورد. سقفی هم نمی توان برای آن تعیین کرد چونکه به واسطه تبحر روانشناس و یا اسم و رسمی که در کرده باشد، این ارقام میلیونی می شوند.
سال جاری برای مطب های خصوصی روانپزشکان متخصص ۱۷۹ هزار تومان و روانپزشکان دارای فوق تخصص و یا فلوشیپ روانپزشکی ۲۰۴ هزار تومان تعرفه تعیین شده است اما همین مبالغ هم در مطب های روانپزشکی رعایت نمی شود و یک متخصص روانپزشک که فلوشیپ یا فوق تخصص هم ندارد برای یک جلسه درمان حضوری ۳۵۰ هزار تومان دریافت می کند. هرچند منصفانه باید گفت به نظر می آید نظارت بر مطب های روانپزشکی بیشتر و شاید قویتر از مطب های روانشناسی باشد چونکه هزینه دریافت شده از جانب روانپزشکان هرچند خارج از تعرفه مصوب است، اما به پای هزینه های بی سر و ته مطب های روانشناسی نمی رسد.
هرچند روانپزشکان و روانشناسان معتقدند تعرفه های مصوب کفاف هزینه های مطب را نمی دهند و میتوان تا حدی به آنها حق داد اما آمارهای موجود در رابطه با سلامت روان مردم نشان از لزوم توجه به سلامت روان و بهره گیری از متخصصان روانشناس و روانپزشک دارد و این در شرایطی است که که وضعیت اقتصادی مردم جوابگوی پرداخت این هزینه ها نیست؛ از طرفی این خدمات جز در موارد معدودی زیر پوشش بیمه نیستند.
اسفند سال قبل دستورالعمل خرید راهبردی خدمات روان درمانی برای روانشناسان بالینی در مراکز دولتی ـ دانشگاهی به تصویب وزیر بهداشت که رئیس شورایعالی بیمه سلامت هم هست، رسید که این دستورالعمل از آغاز سال جاری قابل اجراست. این دستورالعمل، جلسات روان درمانی را ۳۰ دقیقه ای در نظر گرفته است، تعداد جلسات لازم برای روان درمانی را بر مبنای نوع اختلال مشخص کرده است و میزان پوشش بیمه این خدمات در قسمت سرپایی ۷۰ درصد به عهده سازمان های بیمه گر و ۳۰ درصد، پرداختی خود بیماران است. با این وجود این دستورالعمل شامل تمامی خدمات روانشناسی و تمامی مراکز نمی گردد، بلکه طبق این مصوبه تنها دو گرایش روانشناسی بالینی و روانشناسی سلامت، آن هم فقط در مراکز دولتی ـ دانشگاهی زیر پوشش بیمه های پایه و تکمیلی قرار می گیرند.
دراین میان برخی متخصصان معتقدند با عنایت به شرایط روانی و اجتماعی مردم، باید تمام گرایش های روانشناسی زیر پوشش بیمه قرار گیرند اما برخی دیگر هم معتقدند با عنایت به محدودیت هایی که بیمه با آن مواجه می باشد، این اقدام باید گام به گام تسری یابد.
حدود ۳۰ درصد ایرانی ها مشکوک به اختلالات روانپزشکی
دکتر وحید شریعت، رئیس انجمن روانپزشکان ایران در گفتگو با ایسنا، درباره شیوع اختلالات روان در میان ایرانی ها اظهار نمود: میتوان به آمارهای مطالعات کشوری استناد کرد. آخرین مطالعه کشوری که در این حوزه وجود دارد در سال ۲۰۲۲ چاپ شده است که آقای دکتر نوربالا و تیم او انجام داده اند.
وی افزود: بر طبق این مطالعه که با ابزار غربالگری به اسم GHQ انجام شده است؛ عدد ۲۹.۷ درصد برای مردم ایران به دست آمده است. این یعنی ۲۹.۷ درصد از مردم ایران یا مشکوک به اختلال روانپزشکی و یا افراد پر خطر در این حوزه هستند.
رئیس انجمن روانپزشکان ایران خاطرنشان کرد: در واقع امکان دارد در میان این ۲۹.۷ درصد از مردم هر نوعی از اختلال روانپزشکی از نوع خفیف تا شدید، اختلالات مختلف شامل اضطراب، افسردگی، وسواس و... وجود داشته باشد. در واقع از آنجائیکه ابزار این مطالعه غربالگری و نه ابزار تشخیصی بوده است، تمام انواع اختلالات همچون خفیف تا شدید در این مطالعه آمده است. اغلب مطالعات کشوری هم با همین پرسشنامه های غربالگری صورت می گیرد.
تاثیر کرونا بر افزایش اختلالات روانی
شریعت توضیح داد: اما چیزی که این مطالعه به ما نشان داده است اینست که طی دهه های اخیر روند افزایشی در این حوزه داشته ایم، به صورتی که حدود ۲۰ سال قبل این آمار ۲۱ درصد و الان به نزدیک ۳۰ درصد رسیده است. البته مطالعه دکتر نوربالا یک سال پس از پاندمی کووید ۱۹ بود و باید گفت بخشی از این امر در ارتباط با همه گیری کروناست.
وی در پاسخ به این که برخی معتقداند این روند افزایشی با عنایت به شرایط زندگی در عصر مدرن و در قیاس با سایر کشورها طبیعی به نظر می آید، توضیح داد: گرچه برخی مطالعات در کشورهای دیگر هم نشان داده اند که این کشورها هم شاهد افزایش این روند بوده اند اما شیب روندی که ما طی کردیم، زیاد به نظر می آید.
این روانپزشک در پاسخ به چرایی زیر پوشش بیمه قرار نگرفتن تمامی خدمات روان درمانی، توضیح داد: وقتی پای بیمه وسط می آید مسئله هزینه مطرح می شود اما این که خدمات عرضه شده تا چه اندازه معرفی شده اند، تا چه اندازه هزینه اثر بخش هستند و آیا خریدار خدمت توان پرداخت آن خدمات را دارد یا خیر هم مهم می باشد. ازاین رو فقط مسئله علمی و عرضه خدمات مطرح نیست بلکه مسائل مالی هم مطرح است.
اگر قرار باشد همه خدمات روان زیر پوشش «بیمه» قرار گیرند، شرکتهای بیمه ای ورشکست می شوند
رئیس انجمن روانپزشکان ایران اضافه کرد: شاید شما بگویید بخش قابل توجهی از مردم احتیاج به انجام خدمات روانشناختی دارند اما اگر این ها بخواهند از درمانگران خدمات را بگیرند و بیمه هم تمام پول آنرا بدهد، ورشکست می شود. ازاین رو بیمه مجبور است قیدهایی را بگذارد و مواردی را در نظر بگیرد که می تواند بر روی آنها نظارت داشته باشد. شاید از همین رو است که بیمه، وزارت بهداشت را برگزیده است که ساز و کارهای ارائه ی خدمت را از سالها قبل دارد، در سایر جاها این ساز و کارها وجود ندارد. حدس من بر اینست که این محدودیت ها از این جهت اعمال شده است و ازاین رو باید قدم به قدم این امر به همه مراکز تسری پیدا کند.
شریعت تکید کرد: باید قدم به قدم خدماتی که وجود دارد را گسترش داد تا مردم دسترسی به خدمات باکیفیت پیدا کنند. از طرفی باید معلوم شود که چه کسی چه خدمتی عرضه می دهد، در واقع هر فردی نباید بتواند هر نوع خدمتی عرضه نماید. شاید این که بیمه را فقط برای متخصصان بالینی و سلامت پوشش داده اند هم از همین جهت است و از این جهت به نطرم اقدام مثبتی بوده است چونکه متخصصان بالینی و سلامت دوره های آموزشی ویژه را دیده اند.
وی اظهار داشت: اجازه دادن به کسانی که این آموزش ها را ندیدند و تنها گواهی شرکت در بعضی دوره ها را دارند می تواند صدمه زیادی داشته باشد و سبب گرفتاری مردم شود. در واقع بحث خدمات روانشناختی خیلی حساس است و چیزی نیست که بدون نظارت و به افرادی که واجد صلاحیت نیستند اجازه عرضه آن داده شود.
خدمات روانپزشکی در مراکز دولتی «بیمه» است
قانون غیر قابل اجرایی تصویب شده که همه عرضه دهندگان خدمت باید با بیمه های پایه قرارداد ببندند
این روانشناس در رابطه با خدمات بیمه ای در مراکز روانپزشکی هم خاطرنشان کرد: خدمات روانپزشکی در مراکز دولتی بیمه است اما در قسمت خصوصی عملا بیمه نیست. برای ویزیت مطب ها هم اگر پزشکی مایل باشد میتوان با بیمه قرارداد ببندد اما این کار را نمی کنند چونکه بخشی از ویزیت که بیمه پرداخت می کند بسیار رقم پایینی است و دردسر برای پزشک بوجود می آورد. بیمه های همین رقم ناچیز را چند ماه و گاها شش ماه با تاخیر و با کلی قید و شرط پرداخت می کنند. ازاین رو برای پزشک نمی صرفد رقمی که می تواند به صورت نقدی از مراجع دریافت کند را شش ماه بعدو با تاخیر و قید و شرط از بیمه بگیرد.
رئیس انجمن روانپزشکی ایران در عین حال به الزامی بودن عقد قرارداد مراکز درمانی با بیمه های پایه هم اشاره نمود و اظهار داشت: قانون غیر قابل اجرایی تصویب شده است که همه عرضه دهندگان خدمت باید با بیمه های پایه قرارداد ببندند، اما این امر به علت شرایطی که ذکر کردم از قوانینی است که محکوم به شکست و اصلا قابل اجرا نیست چونکه هیچ پزشکی حاضر نیست این کار را انجام دهد.
به گزارش خاتون یار به نقل از ایسنا، با این وجود براساس اعلام متخصصان در حال حاضر به علت هزینه های بالای درمان مشکلات روانشناختی، ۷۰ درصد مردم نمی توانند به روان درمانگران رجوع کنند و لازم است دولت برای این مورد فکری عاجل کند.
منبع: خاتون یار
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب