نقش خشونت در قتل های خانوادگی
به گزارش خاتون یار خراسان رضوی کارشناسان رفتارهای مجرمانه معتقدند که نابودکنندگان خانواده (خانواده کش ها) اغلب در تلاش هستند تا خانواده خویش را از حقارت، فاجعه واقعی یا خیالی مصون نگه دارند.
سابقه خشونت در خانواده، بعنوان عامل اصلی خطر به حساب می آید. بررسی ها میزان متفاوتی را نشان می دهد، اما نتایج تحقیقات اخیر نشان داده است که سابقه خشونت خانگی در ۳۹ تا ۹۲ درصد از موارد شناسایی شده است. بررسی های چهار سال گذشته منتهی به سال ۲۰۱۹ نشان داد که اغلب قتل های خانوادگی (۸۲ درصد) به خشونت مربوط است.
معمولا آمار قتل های خانوادگی نسبت به دیگر قتل ها کمتر است، اما تحقیقات درباره نحوه تفکر، گفتگو و نوشتن درباره این موارد بسیار مهم می باشد، چونکه نگرش های عمومی را شکل می دهد و در راهکارهای پیشگیری از آن موثر خواهد بود.
یکی دیگر از عوامل اصلی خطر، قصد ترک رابطه است که بعنوان تهدید برای فرد و افزایش خشونت به حساب می آید. البته خشونت همیشه عامل خانواده کشی نیست و اغلب در صورت عدم کنترل بیش از حد فرد (به ویژه سرپرست خانواده یا مرد) اتفاق می افتد.
نتایج بررسی در مجله PLOS ONE نشان داد که ۳۷ درصد والدین و مادران ناتنی که فرزندان خویش را به قتل رسانده اند، از نوعی بیماری روانی رنج می برند و ۱۲ درصد هم در یک سال منتهی به جرم، با خدمات سلامت روان در ارتباط بوده اند و شایع ترین تشخیص ها، اختلالات خلقی و اختلال شخصیت بود.
در خیلی از نقاط جهان، افراد در سوگ قتل های خانوادگی به دست پدر خانواده هستند و تلاش می کنند تا این اتفاق را درک کنند و اقداماتی را برای پیشگیری از آن انجام دهند. متاسفانه، چنین خشونت هایی ضد زنان و فرزندان است. نتایج بررسی ها نشان داده است که هر هفته یک زن در استرالیا توسط همسر فعلی یا سابق خود به قتل می رسد. پدرانی که فرزندان خویش را می کشند، معمولا در گذشته نسبت به شریک زندگی یا بستگان خشونت داشته اند و این در شرایطی است که مادرانی که مبادرت به خودکشی کرده اند، قربانی خشونت خانوادگی بوده اند. البته مادران هم در دوره روان پریشی می توانند به قتل فرزندان اقدام نمایند.
معمولا در همه قتل ها، خشونت و سو استفاده مطرح است و خیلی از این افراد دوره های روان پریشی یا اختلالات شدید افسردگی را تجربه کرده اند که این خصوصیت ها بیشتر به زنان مربوط است. تئا براون، محقق ارشد این بررسی اظهار داشت: این نتایج همینطور تحقیقات قبلی را تایید می کند که نشان داده است عاملان قتل، عامل های مختلفی مانند خشونت در خانواده، بیماری روانی و جدایی والدین را داشته اند، اما اهمیت درباره این عوامل هنوز متفاوت می باشد.
کنترل بعنوان عاملی در بیشتر قتل ها
بررسی درباره قتل های اخیر خانودگی در استرالیا نشان داده که درگیری مالی، جدایی، اختلافات درباره حضانت و برنامه ریزی برای قتل از مهم ترین عوامل دخیل بوده است. کودکان مهم ترین قربانیان خشونت هستند که باید رسانه ها به درستی این موارد را پوشش دهند. غالبا وقتی پدران فرزندان خویش را می کشند، این موضوع، بیشتر بعنوان خشونت و نوعی بیماری روانی مطرح می شود. نتایج بررسی درباره خانواده کش ها نشان داده است در سابقه خشونت، باید به دنبال هنجارها و ساختارهای جنسیتی باشیم تا علل اصلی و چگونگی ارتباط آنها با خشونت جنسیتی را درک نماییم.
وقتی والدین فرزندان خویش را می کشند
هنوز خانواده کشی (کشتن فرزندان) بر مبنای تصورات، کمیاب نیست. هرساله در استرالیا حدود ۲۵ کودک (تقریبا هر دو هفته یک کودک) توسط والدین کشته می شوند. خانواده کشی به اندازه قتل های دیگر معمول نیست و هیچ دو موردی به صورت دقیق شبیه به هم نیستند، به این مفهوم که تشخیص الگوها و انگیزه های مرتکب شونده آن دشوار است.
کارشناسان اظهار کردند: عدم آگاهی علل خانواده کشی در استرالیا به این مفهوم است که برای مقابله با آن کاری انجام نشده است و سرویس هایی که با خانواده های صدمه پذیر در ارتباط هستند، اغلب نمی توانند خطرات را تشخیص دهند.
نتایج تحقیقات گذشته نشان داده است که این قتل ها به علل مختلفی همچون بیماری روانی، از بین رفتن رابطه، خشونت خانوادگی، مصرف مواد مخدر و دیگر موارد انجام شده است و داده های جدید پزشکی قانونی خشونت خانوادگی و کودک آزاری را هم دخیل می داند که تهدیدهای احتمالی برای کودکان است و معمولا نادیده گرفته شده است. موقعیت های صدمه پذیری کودکان در خانواده تا حد بسیاری پنهان است. برای میزان صدمه کودکان در جامعه نمی توان به صورت دقیق نظر داد. حدودا مردان انواع خشونت را نسبت به زنان بیشتر انجام می دهند که قتل خانوادگی را هم شامل می شود.
خدمات سلامت روان از والدین برای عدم بحرانی شدن شرایط حمایت می کند. عدم آگاهی از حفاظت کودک برای پیشگیری از خطرات احتمالی می تواند به روابط افراد صدمه برساند. یکی از مهم ترین راهکارها، شروع گفتگو و عرضه آگاهی درباره این موارد است و تنها در رابطه با افراد حرفه ای و خدمات پشتیبانی نیست. در جامعه باید افراد خانواده کش را مورد بررسی قرار داد، چونکه دوستان و اقوام نزدیک آنان در معرض خطر هستند.
منابع
theconversation.com
www.manchester.ac.uk
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب