چند سفارش برای پیش گیری از خودكشی كودكان و نوجوانان
طبق اعلام انجمن روانپزشكی كودك و نوجوان، مبادرت به خودكشی و لطمه به خود در كودكان و خصوصاً نوجوانان تمام جوامع و كشورها دیده می شود. همین طور ممكنست این اقدام در موقعیت های بحرانی مانند همه گیری كرونا و افزایش فشارهای روانی و... افزایش یابد، بدین جهت نظام های بهداشتی و درمانی در خیلی از كشورها راهبردهایی را برای پیش گیری از خودكشی اتخاد كرده اند كه همچون آنها آموزش همگانی است.
به گزارش خاتون یار به نقل از ایسنا، انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان به والدین برای پیش گیری از خودکشی در کودکان و نوجوانان سفارش هایی کرده است که در ادامه به آنها اشاره می شود.
یکی از راهبردهای اولیه برای پیش گیری از خودکشی کودکان و نوجوانان کاربرد آموزش همگانی درباره شناخت عوامل خطر، روش های پیشگیری، شناسایی کودکان و نوجوانان در معرض خطر و شیوه های کمک گرفتن از مراکز تخصصی است.
بگفته این انجمن، خودکشی برآیند تاثیر عوامل مختلف زیستی، روانشناختی و اجتماعی است و معمولا به یک دلیل خاص اتفاق نمی افتد بدین سبب ضروری ست عواملی که برخی نوجوانان را در خطر مبادرت به خودکشی قرار می دهد را بشناسیم و برای کاهش آن اقدام نماییم.
خیلی از نوجوانانی که دست به خودکشی می زنند به یک بیماری روانپزشکی زمینه ای مانند افسردگی مبتلا هستند و بنا بر این برای کنار آمدن و سازگاری با تنشهایی که در دوران بلوغ رایج است، توانایی کمتری دارند مانند طرد شدن از طرف همسالان و ممکنست کودکان یا نوجوانان به این نتیجه برسند که وضعیت خیلی بد است، نمی توان اوضاع را تغییر داد و هیچ راه نجاتی وجود ندارد؛ بنابراین، آنها در واکنش به مشکلاتی که پیش رو دارند ممکنست دست به خودکشی بزنند.
اعضای این انجمن معتقدند که در مواردی نیز مبادرت به خودکشی به صورت کاملا ناگهانی و تکانشی و به دنبال انباشته شدن از خشم، ناراحتی، ناامیدی و درماندگی شدید انجام می شود که خطر مبادرت به خودکشی را در نوجوانان می افزایند که همچون این موارد، ابتال به یک اختلال روانپزشکی مانند افسردگی یا اختالل دوقطبی، اختالف یا قطع ارتباط با دوستان صمیمی، درگیری، تنش و خشونت شدید در محیط خانواده، مصرف الکل و مواد و... است.
در ادامه سفارش ها گفته شده است: توجه به نشانه های هشدار دهنده کمک می نماید تا والدین بتوانند بموقع مانع از انجام اقدامات خطرناک توسط کودک یا نوجوان شوند که بعضی از مهمترین این نشانه ها عبارتند از اشتغال ذهنی با مردن، جستجوی اخبار و روشهای خودکشی در اینترنت، گفتگو یا نوشتن در مورد خودکشی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، تمایل به انزوا و کناره گیری از روابط اجتماعی و... است.
همین طور این انجمن از والدین خواسته است که در صورت مشاهده نشانه های هشدار دهنده در کودک یا نوجوان، اقدامات فوری نظیر تماس با خطوط تماس ۱۴۸۰ صدای مشاور، ۱۲۳ اورژانس اجتماعی، اورژانس مراکز روانپزشکی یا روانپزشک، تنها نگذاشتن فرزند، خارج کردن وسایل خطرناک، دارو و مواد سمی را از دسترس فرزند، صحبت با وی در مورد اینکه آیا احساس غمگینی و ناامیدی دارد و یا خیر و... انجام دهند.
در سفارش این انجمن خطاب به والدین آمده است: صبر نکنید تا او نزد شما بیاید و ناراحتیاش را مطرح کند. اگر فرزندتان غمگین یا مضطرب است، از او دربارۀ مشکل پرسش و اعالم کنید که آماده کمک به او هستید. خیلی از نوجوانانی که افکار خودکشی دارند ممکنست نشانه های هشدار دهنده را پیشاپیش بروز دهند. به این نشانه ها، سخنان و رفتارها توجه کنید و از کنار آنها بی تفاوت عبور نکنید. گوشهگیری او دامن نزنید. نوجوان را تشویق کنید با دوستان و افراد حمایتگر خانواده در ارتباط باشد ولی برای این کار او را تحت فشار قرار ندهید.
در این سفارش نامه به والدین آمده است: سبک زندگی سالم را تشویق کنید. کمک کنید تا بتواند به اندازه کافی بخوابد، ورزش کند و غذای سالم بخورد. از برنامه درمانی حمایت کنید. اگر فرزندتان به سبب افکار خودکشی و مشکلات روانپزشکی تحت درمان است به او یادآور شوید که زمان الزم است تا حال او بهتر شود. به او کمک کنید که سفارش های پزشکی را پیگیری کند. هم چنین کمک کنید تا در فعالیتهایی شرکت نماید که موجب میشوند باردیگر به توانمندی هایش اطمینان پیدا کند.
در این سفارش ها درباره مواردی که نوجوانی بتازگی مبادرت به خودکشی کرده به والدین گفته شده است: انکار و سکوت و یا نپرداختن به موضوع کمکی به او نمی نماید. با وی در مورد این مساله و مشکلاتش صحبت کنید. با فرزندتان همدلی کنید، به حرفهایش گوش دهید، نگرانی خودرا از اتفاقی که افتاده ابراز کنید. به او یادآوری کنید که برایتان دوست داشتنی و باارزش است و تاکید کنید که آماده کمک به او هستید. در برخورد با رفتار خودکشی نوجوان نگاه تنبیهگرانه نداشته باشید. وقتی میخواهید او را نصیحت کنید، مشکالت و احساساتش را در نظر بگیرید. پس از پیموده شدن مرحله حاد، در مورد افکار خودکشی و احتمال اقدام بعدی از او پرسش کنید. یادتان باشد که در این خصوص او را با سوالات خود بمباران نکنید و تحت فشار قرار ندهید.
همین طور اشاره ها یا تهدیدهای نوجوان به مرگ یا خودکشی مجدد را جدی بگیرید. ولی در عین حال در مقابل تهدیدها کنترل خودرا از دست ندهید و مراقب باشید تا این تهدیدها به روشی برای معاف شدن از رعایت قوانین، رسیدن به خواسته ها و مجوزی برای انجام اقدامات پرخطر دیگر تبدیل نشود. در صورت مواجهه با این شرایط از متخصصین سلامت روان مشورت بگیرید.
در انتهای این متن نیز خطاب به والدین گفته شده است: نوجوان را تشویق کنید تا در صورت نیاز از دوستان و افراد مورد اعتماد فامیل برای حل مشکل کمک بگیرد. مراقب باشید چونکه یک دفعه مبادرت به خودکشی، احتمال اقدام مجدد را بیشتر می کند. نظارت خودرا روی رفتار و گفتار فرزندتان افزایش دهید و وسایل خطرناک را از دسترس او خارج کنید. از متخصصین روانپزشکی کمک و مشورت بگیرید و برای درمان مشکلات روانپزشکی زمینه های همچون افسردگی و مشکلات خلقی اقدام کنید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب