طی یادداشتی مطرح شد؛
حجاب و حفظ شأن انسانی زن
به گزارش خاتون یار، پژوهشگر حقوق بانوان طی یادداشتی به مبحث حجاب و حفظ شأن انسانی زن پرداخت.
به گزارش خبرگزاری مهر، وحیده علیمیرزایی پژوهشگر حقوق بانوان طی یادداشتی با عنوان حجاب و حفظ شأن انسانی زن عنوان کرد: نتیجه بررسی متون تاریخی نشان داده است در اغلب قریب به اتفاق ملت ها و آیین های جهان، حجاب در بین زنان معمول بوده است. هرچند در طول تاریخ فراز و نشیب های زیادی را طی کرده و گاهی با اِعمال سلیقه حاکمان، تشدید یا تخفیف یافته است؛ اما هیچگاه به طور کامل از میان نرفته است.
در آیات مختلف قرآن از چند نوع حجاب سخن به میان آمده است: حجاب چشم: «ای رسول، به مردان مؤمن بگو تا چشم ها را از نگاه ناروا بپوشانند» (نور، آیه ۳۰). حجاب در گفتار: نوع دیگر حجاب و پوشش قرآنی، حجاب گفتاری زنان در مقابل نامحرم است. «زنهار که نازک و نرم با مردان سخن نگویید، مبادا آنکه دلش بیمار و دارای هوس است به طمع افتد». (احزاب، آیه ۳۲). حجاب رفتاری: نوع دیگر حجاب قرآنی، حجاب رفتاری زنان در مقابل نامحرم است. به زنان دستور داده شده است بهگونهای راه نروند که با نشان دادن زینت های خود سبب جلب توجه نامحرم شوند (نور، ۳۱). در احادیث و روایات مختلف هم لزوم توجه به حجاب مطرح گردیده است. امام علی (ع) می فرماید: «مصونیت زن، حال او را سرشارتر و جمال او را پایدارتر می سازد». همینطور در حدیث دیگری می فرماید: «پوشیدگی زن به حالش بهتر است و زیباییاش را پایدارتر می سازد»؛ ازاین رو حجاب، کمال و وقار زن و نشاندهنده ارزش و اصالت اوست و خداوند پاداش عظیم و بیکرانی برای زنان تقواپیشه و پاکدامن مقرر داشته است. از مجموع مباحث مطرح شده به روشنی معلوم می شود مراد از حجاب اسلامی، پوشش و حریم قائل شدن در هنگام معاشرت زنان با مردان نامحرم در شیوه های مختلف رفتار مثل نحوه پوشش، نگاه، حرف زدن و راه رفتن است؛ بنابراین، حجاب و پوشش زن هم به منزله یک حاجب و مانع در مقابل افراد نامحرمی است که قصد نفوذ و تصرف در حریم ناموس دیگران را دارند. حجاب آن چنان که در آیات و در سوره های مختلف قرآن کریم آمده، سدی برای فعالیت اجتماعی زنان یا پیشرفت علمی و یادگیری دانش برای آنها نیست؛ بلکه مهم ترین فلسفه حجاب اینست که به شأن انسانی زنان جامعه لطمهای وارد نشود. برای تحقق این هدف، اسلام دستورات ویژهای برای زنان مسلمان بیان می کند. تمام فرقه های اسلامی حجاب را واجب می دانند و در این امر اتفاق نظر دارند که زنان باید هنگام ادای نماز و در حضور مردان بیگانه، موی سر و تمام اندام خویش را بهاستثنای صورت و دست ها (از مچ به پایین) بپوشانند. نتیجه بررسی متون تاریخی نشان داده است در اغلب قریب به اتفاق ملت ها و آیین های جهان، حجاب در بین زنان معمول بوده است. هرچند در طول تاریخ فراز و نشیب های زیادی را طی کرده و گاهی با اِعمال سلیقه حاکمان، تشدید یا تخفیف یافته است؛ اما هیچ گاه به طور کامل از میان نرفته است. مورخان به ندرت از اقوام بدوی که زنانشان دارای پوشش مناسب نبوده اند یا به صورت برهنه در اجتماع ظاهر می شدند، یاد می کنند. طبق بررسی های انجام شده در ادیان مختلف زرتشت، یهود، مسیحیت و اسلام، اصل تشریع و وجوب حجاب در همه ادیان، امری مسلم و یقینی است. بی استثنا در همه این شرایع هنگام حضور در مکانهای مذهبی و به جای آوردن مراسم عبادی یا دعا و نیایش، پوشاندن موی سر بر زنان واجب شده است. به علاوه وجوب پرهیز از نگاه به نامحرمان از طرف همه ادیان تأیید شده است. همه ادیان آسمانی، حجاب و پوشش زن را واجب و لازم شمرده اند و جامعه بشری را به سوی آن دعوت کرده اند. از اجبار شرعی حجاب در ادیان الهی، میتوان فطری بودن آنرا استنتاج کرد؛ چونکه وضع قانون، بدون مدنظر قرار دادن خلقت طبیعی و ذوق فطری و غرایز و نیازهای بشری، هرچند از مبدأ اعلی باشد، استمرار نخواهد یافت و باآنکه مدتی رواج یابد، اما سر انجام از میان جامعه رخت بر خواهد بست؛ ازاین رو اگر مکاتب وحی به وجوب حجاب فرمان می دهند، نشانگر مخالف نبودن آن با طبیعت انسان و دلیل تناسب و هماهنگی با ذوق بشری است و اگر در بعضی زمان ها اهمیت بحث حجاب کم رنگ تر شده است به علت وجود برخی موانع بوده که سبب پیشگیری از بروز استعدادهای طبیعی و فطری انسان ها شده یا عواملی سبب انحراف آنها از مسیر فطرت شده است. محق دانستن مرد برای طلاق زنی که صدایش در کوچه شنیده شده بدون پرداخت مهریه در دین یهود، رکن بودن چادر و روبند و ذکر آن به طور صریح در کتاب مقدس و وجوب سکوت زن نزد بیگانه و در کلیسا از سوی مسیحیت، بهترین گواه بر شدت سختگیری ادیان دیگر است؛ بنابراین، اسلام واضع قانون حجاب نبوده است و برخلاف تصور اشخاصی که ایجاد و وضع قانون حجاب را به اسلام نسبت می دهند، حجاب از دیر زمان تابحال جز عادات و آداب ملل متمدن جهان بود که اسلام آنرا به صورتی متناسب و موافق با مصالح اجتماعی درآورده و به صورت یک حکم مذهبی قرار داده است. از آنجاییکه اسلام در تمام موارد افراط و تفریط بر کنار است و همه احکام خویش را بر مبنای اعتدال و میانه روی و احتراز از زیاده روی و کوتاهی مبتنی داشته، مبحث حجاب زنان را هم بر اصلی معتدل استوار کرده است. دین اسلام با در نظر گرفتن چارچوبی متعادل و با عنایت به آزادی زنان در تمام عرصه های زندگی، حجاب را امری واجب دانسته است و با عنایت به فلسفه واقعی آن بدون ایجاد هیچ گونه محدودیتی زن را از قرار گرفتن در معرض خطرات محفوظ می دارد. در حجاب اسلامی، سهل انگاری مضر و سخت گیری های بی مورد وجود ندارد؛ یعنی حجاب هم با فطرت عفیفانه زنان همخوانی دارد و هم دیدگاه های خشک و متعصبانه را برنمی تابد. حجاب اسلامی آنگونه که غرب تبلیغ می کند، به معنای حبس زن در خانه یا پرده نشینی و دوری از اجتماع نیست؛ بلکه بدین معناست که زن در معاشرت خود با مردان بیگانه، موی سر و اندام خویش را بپوشاند و به جلوهگری و خودنمایی نپردازد.
منبع: خاتون یار
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب