برخی مناطق لوکیشن محرومیت زدایی شده اند
مدیرعامل ستاد پیشرفت جامع منطقه ای ستاد اجرائی فرمان حضرت امام با اشاره به این که کارهای مردمی و مردم پایه اجتماعی، جلوتر از حاکمیت حرکت می کنند تاکید کرد: سال هاست وظایف حاکمیت توسط مردم حل می شود، اما مسئولان این فعالیت ها را فانتزی می بینند. این تفکر اشتباه است. دستگاه های حاکمیتی باید تسهیل گر باشند.
به گزارش خاتون یار به نقل از ایسنا، محمد محسن دوباشی در پنجمین دورهمی فعالان حوزه نوآوری اجتماعی که با موضوع «نوآوری اجتماعی و نقش سازمان های مردم نهاد در حل مسائل کشور» و به همت ستاد نوآوری های اجتماعی ستاد اجرائی فرمان حضرت امام انجام شد با اشاره به این نکته که کارهای مردمی و مردم پایه، جلوتر از حاکمیت حرکت می کنند تاکید کرد: سال هاست وظایف حاکمیت توسط مردم حل می شود، اما مسئولان این فعالیت ها را فانتزی می بینند. این تفکر اشتباه است. اگر اصالت دادن به مردم و حل مسئله مردمی را از حوزه اجتماعی بگیریم دیگر چیزی نمی ماند.
وی اصرار کرد که دستگاه های حاکمیتی باید تسهیل گر باشند، اما دائماً سد می شوند. دستگاه های حاکمیتی باید حامی باشند، اما تصدی گری می کنند و معتقدند که مردم و تشکل ها باید با ما هماهنگ شوند و الا اجازه کار نمی دهیم. همانطور که می بینیم در بحران ها مردم واحد هستند و مسئولان هستند که عوض می شوند.
دوباشی عدم توجه به فرصت های اجتماعی را نوعی لطمه اجتماعی دانست و اظهار داشت: مسئله های اجتماعی مسائلی است که مردم با آن زندگی می کنند. در زمینه نوآوری اجتماعی توجه به مردم و تسهیل گری برای مردم باید در زمینه سیاستگذاری حاکمیت باشد، نه این که از تشکل ها به اسم متصدی، آمار و گزارش بگیرند.
مدیرعامل ستاد پیشرفت جامع منطقه ای ستاد اجرائی فرمان حضرت امام در ادامه این بحث اظهار نمود: منطقه هایی در کشور وجود دارند که لوکیشن محرومیت زدایی شده اند مثل هرندی، مثل قلعه گنج. حاکمیت حتما در محرومیت زدایی این مناطق کارکرده است، اما برای سیاستگذاری نمی تواند حرف نو بزند. نمی تواند از مدل کوچک سازی و حکمرانی نوین استفاده نماید، اما معنایش این نیست که حاکمیت باید حذف شود.
علی ملکی، رییس پژوهشکده سیاست گذاری علم و فناوری و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف در ابتدای این دورهمی به رابطه میان سیاستگذاری و نوآوری اجتماعی اشاره نمود و اظهار داشت: جایگاه دولت یعنی سیاستگذاری حکمرانی؛ به این معنا که چالش های عمومی مردم بوسیله ساختارهای حکمرانی حل شود. هرچند یکسری امور با تعامل بین مردم حل می شود. مثل پاسخ به عرضه و تقاضا، اما هر چه که از این دایره بیرون بماند انجام آن وظیفه حاکمیت است. مثال ساده این که دو جریان ترافیکی وقتی به هم می رسد یک چهارراه را تشکیل می دهد و اینجا نقش پلیس راهنمایی رانندگی بعنوان نماینده حاکمیت پررنگ می شود. فلسفه وجود دولت ها می تواند طبق همین مثال ساده باشد.
ملکی با اعلان اینکه باوجود دولت ها، برخی مسائل و مشکلات تشدید شده اند و ناکارآمدی هم به وجود آمده است اظهار داشت: حتی در کشورهای پیشرفته دولت ها در حل مسائل جامعه دستشان بسته است. اینجا راهکار در نوآوری های اجتماعی و تشکل های مردمی است. البته باوجود نظام فکری مشترک، دغدغه ها و انگیزه های مشترک، مردم می توانند برخی مسئله ها را حل کنند، اما باید سرعت حل مسئله به سرعت خلق مسئله برسد. طوری که تشکل های اجتماعی راهکارهای نوآورانه عرضه کنند. ما دراین زمینه ضعف داریم مسائل انباشته شده داریم. گاهی ورود دولت سبب شده کارها عقب تر بماند و حتی مردم هم با ورود دولت پا پس کشیده اند.
ملکی به اقتصاد دولتی و نقش دولت در مسائل اجتماعی اشاره نمود و اظهار داشت: حتی بازیگران اجتماعی نیز از دولتی ها انتظار دارند. وقتی دولت از بازیگران اجتماعی حمایت می کند برای او هم توقع ایجاد می شود و جهت گیری می کند و همه این ها به سبب سابقه تاریخی و نقش پررنگ دولت می باشد. این یک مسئله اجتماعی است که باید توسط تشکل های اجتماعی حل شود.
رضا محبوبی، مشاور رییس سازمان امور اجتماعی کشور نیز دولت ها را مجموعه ای از دستگاه های حاکمیتی دانست که می کوشند در این حوزه کارآمدتر باشند و اظهار داشت: نوآوری های اجتماعی نمی توانند جایگزین حاکمیت شود. همیشه ساختار باید حضورداشته باشد. وظیفه تشکل های اجتماعی این است که باید به کارآمدی حاکمیت کمک کنند.
مشاور رییس سازمان امور اجتماعی کشور به تعریف نوآوری اجتماعی اشاره نمود و افزود: همانطور که از نام نوآوری اجتماعی پیداست، نوآوری از دل جامعه می جوشد و منافع و پیامدهایی برای کل جامعه دارد. اگر حرکتی از درون نهاد جامعه برنیامده باشد و در بستر اجتماعی نباشد و دستاوردی برای جامعه نداشته باشد اسم آنرا نمی گذارند نوآوری اجتماعی؛ نوآوری اجتماعی امروز محصول نوآوری ادوار گذشته است. ذات پدیده نوآوری اجتماعی مبتنی بر تشکل های اجتماعی است.
محبوبی با صراحت اظهار داشت: نوآوری اجتماعی بدون تشکل های غیردولتی اصلاً نوآوری اجتماعی نیستند! بازیگرانی که ما اسمشان را می گذاریم تشکل های غیردولتی همان هایی هستند که انتظار داریم نوآوران اجتماعی باشند.
یوسف اصلانی، مسئول خیریه بهشت امام رضا (علیه السلام) نیز به ۲۲ سال سابقه اش در پشتیبانی از کودکان و بحث خیریه ها اشاره نمود و اظهار داشت: نخستین تشکل های انقلابی که مردم در آن ظاهر شدند دوران جنگ تحمیلی بود. چون حاکمیت به مردم اعتماد کرد. زن، مرد، پیر و جوان پای کارآمدند و همین ثابت کرد که اعتماد به مردم اصلاً بد نیست، اما درگذر زمان مردم را کنار گذاشتند و از مردم خواستند که عقب بایستند. نیرو استخدام کردند و سیر اجتماعی به سمتی رفت که مردم فقط باید کمک اقتصادی کنند. پتانسیل مردم را نادیده گرفتند و این یک ضرر دوطرفه برای مردم و هم برای حاکمیت بود. امروز ۹۵ درصد از کارهای سازمان بهزیستی را مردم اداره می کنند. بااین وجود سازمان بهزیستی هنوز چاق است، واقعاً چرا؟.
وی محدودیت های تشکل های مردمی را ارزیابی کرد و اظهار داشت: چرا تشکل ها باید به دولت وصل باشند؟ هر صنفی برای خودش اتحادیه دارد، اما سمن ها باید زیر لوای دولت کار کنند چرا خودمان نمی توانیم مثل دیگر نهادهایی که نماینده دارند به خودمان مجوز بدهیم؟ چرا باید به دولت وابستگی داشته باشیم؟.
محبوبی در این دورهمی خودش را نماینده دولت معرفی نمود و اظهار داشت: بحث به سمت و سویی می رود؛ مثل این که دولت اضافه است! گفت وشنودها به سمتی رفته، مثل این که دولت فقط کارش سنگ انداختن جلوی کارهای اجتماعی است! طوری که انگار دولت در جای لوکس نشسته است و بقیه کارها را مردم انجام می دهند.
ملکی در ادامه بحث این سؤال را مطرح کرد؛ برای حل مسائل اجتماعی دولت اصالت دارد یا مردم؟ و خودش پاسخ داد: اصالت با مردم است حل مسائل اجتماعی باید از مردم، با مردم و برای مردم باشد. نظام انگیزشی دولت ظرفیت و توان برای حل مسئله را ندارد.
محبوبی در این جلسه صریح تر پاسخ داد: تنظیم گری و سیاستگذاری قابل واگذاری به تشکل های غیردولتی نیست. به حتم تشکل های غیردولتی نمی توانند به اندازه ای که دولتی ها اشراف اطلاعاتی دارند به موضوع اشراف داشته باشند. دولت مدرن همه ابزارها را برای سیاستگذاری دارد. این نقش برای حاکمیت به رسمیت شناخته شده است، حالا ممکنست در ایفای نقش ضعف هایی هم داشته باشد.
وی با تاکید بر فعالیت تشکل های غیردولتی اظهار داشت: واقعیت این است که در پروسه اجتماعی، بخش قابل توجهی از تشکل های غیردولتی به بلوغ نرسیدند و شاید هم به یک بلوغ زودرس رسیده باشند. تعدادی از تشکل ها نمی توانند در حل مسائل کشور شریک دولت باشند. بسیاری از تشکل ها شبیه به بنگاه اقتصادی کار می کنند. من نام آنها را شرکت می گذارم، نه تشکل های غیردولتی!.
ملکی در این جلسه با اشاره به منابع دولتی تاکید کرد: چون اقتصاد به دست دولت می باشد تشکل ها به دولت وابسته می شوند. تشکل ها می توانند کارشان را شروع کنند و پس از ارزیابی کارشان، به آنها مجوز ادامه کار داده شود درست شبیه به مجوزهای کسب وکار که مجوزهای پسینی به آنها داده می شود.
محبوبی، مشاور رییس سازمان امور اجتماعی کشور در پاسخ اظهار داشت: در هیچ جای دنیا مسائل اجتماعی را به مکانیزم های خودبه خودی واگذار نکرده اند. پیشنهاد می کنم بحثی را برای لطمه شناسی این مساله داشته باشیم و به این پرسش پاسخ دهیم که چرا باید اختیارات دولت به تشکل ها واگذار شود؟ آیا در سیستم قضایی که ۱۸۰۰ عنوان مجرمانه داریم مردم می توانند به آسانی برای حل مسائل و مشکلات ورود کنند؟ مردم می توانند به آسانی کار اجتماعی انجام دهند؛ بدون این که مورد قضاوت قرار بگیرند که چرا چنین و چنان هستند؟ آیا واقعاً نهاد قانون گذار بازتاب دهنده نگاه اکثریت جامعه است؟ باید همه جوانب موضوع را بررسی و لطمه شناسی کرد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب