نکاتی درباره تاریخ انقضای داروها
خاتون یار: داروها تاریخ انقضا دارند، بدین سبب لازم است بدانیم تا چه زمان می توان آنها را مصرف کرد. بعد از اتمام تاریخ انقضا، داروها ممکنست دیگر ایمن یا به همان اندازه مؤثر نباشند.
به گزارش خاتون یار به نقل از ایسنا، نباید داروها را پس از تاریخ انقضا مصرف کرد. اگر مدتی است پزشک دارویی را تجویز کرده است، پیش از مصرف، ضرورت دارد که تاریخ انقضای آن بررسی شود. همین طور باید مطمئن شد که دارو را مطابق با آنچه روی بسته بندی یا بروشور توضیح داده شده است به درستی نگهداری نماییم.
اگر ظاهر، طعم یا بوی دارو با زمانی که برای نخستین بار مصرف شده متفاوت می باشد، حتی اگر تاریخ انقضای آن به پایان نرسیده باشد، بهتر است با پزشک داروساز مشورت شود.
"تاریخ انقضا" به چه معناست؟ تاریخ انقضا بطور معمول به این معنا است که بعد از اختتام ماهی که دارو تجویز شده نباید آنرا مصرف کرد.
تاریخ انقضای محدود تعدادی از داروها تاریخ انقضای کوتاهی دارند، مانند:
- ترکیب آنتی بیوتیکی آماده: زمانی که پزشک داروساز آب را به آنتی بیوتیکهایی که به شکل پودر هستند اضافه می کند، پایداری محصول تغییر پیدا می کند و داروساز بسته به نوع محصول، تاریخ انقضای آنرا یک یا دو هفته تعیین می کند.
- قطره های چشمی: تاریخ انقضای این قطره ها بطور معمول چهار هفته بعد از باز شدن ظرف به پایان می رسد برای اینکه چشم ها خصوصاً به باکتری هایی که ممکنست وارد قطره های چشمی شوند حساس هستند.
ضرورت نگهداری مناسب از دارو همین طور نگهداری مناسب از دارو یکی از راه هایی است که به شما کمک می نماید مطمئن شوید که داروها تا اختتام تاریخ انقضا ایمن و موثر باقی می مانند. حتما توضیحات آنرا بخوانید تا متوجه شوید آیا دستورالعمل های نگهداری خاصی برای دارو وجود دارد یا خیر. تعدادی از داروها باید در یخچال نگهداری شوند و برخی دیگر را نمی توان در معرض دمای بالا قرار داد. نگهداری نامناسب مانند قرار دادن در محیط مرطوب می تواند به کاهش اثربخشی داروهایی که تاریخ انقضای آنها نرسیده است کمک نماید. برای بیشتر داروها و اطمینان از ماندگاری مناسب دارو، بهتر است آنها را در مکانی خشک و خنک نگهداری نماییم.
خطرات استفاده از داروهای تاریخ مصرف گذشته در سال ۱۹۷۹، سازمان غذا و داروی ایالات متحده درخواست نمود تا تاریخ انقضا برای داروهای تجویزی و بدون نسخه درج شود. تاریخ انقضا فاکتور مهمی برای تصمیم گیری در مورد این مساله است که آیا محصول برای بدن بی خطر است یا خیر و آیا از اثربخشی لازم برخوردار است؟
محصولات پزشکیِ تاریخ مصرف گذشته به سبب تغییر در ترکیب شیمیایی ممکنست اثربخشی لازم را نداشته باشند یا خطرناک باشند. تعدادی از داروهای تاریخ مصرف گذشته در معرض خطر رشد باکتری ها هستند و آنتی بیوتیک های با قدرت اثر پایین، تاثیری در درمان عفونت ها ندارند و منجر به بروز بیماریهای جدی تر و مقاومت آنتی بیوتیکی می شوند. بعد از اختتام تاریخ انقضا، هیچ تضمینی وجود ندارد که دارو بی خطر و موثر باشد. اگر تاریخ مصرف دارو تمام شده است، استفاده از آن سفارش نمی گردد.
طبق اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده آمریکا (DEA)، خیلی از مردم نمی دانند که چگونه کابینت داروهای خودرا به درستی تمیز و پاکسازی کنند. ناتوانی در دفع ایمن داروهای قدیمی، خصوصاً داروهای حاوی مخدر، اغلب منجر به این می شود که داروها به درستی مصرف نشوند.
مرکز کنترل و پیش گیری از بیماریهای ایالات متحده گزارش می دهد که هر ساله ۵۰ هزار کودک روانه اورژانس می شوند برای اینکه بزرگسالان مراقب نبوده اند.
با داروهای تاریخ مصرف گذشته چه کنیم؟ ابتدا، برچسب دارو را بخوانید و دستورالعمل های خاص مربوط به چگونگی از بین بردن آنرا که ممکنست توضیح داده شده باشد، مطالعه کنید. برنامه بازپس گیری دارو روش بهتری برای دفع داروی تاریخ مصرف گذشته یا استفاده نشده است.
بعنوان مثال، روز ملی بازپس گیری داروهای تجویزی در ایالات متحده با تمرکز بر این مساله مهم و یادآوری به همه برای چگونگی پاکسازی قفسه داروها از داروهای غیرضروری و قدیمی، به یک موضوع حیاتی در زمینه بهداشت عمومی می پردازد. بوسیله این برنامه، تعداد زیادی از داروهای غیرضروری و تاریخ گذشته برای امحای مناسب، جمع آوری می شوند.
اما زمانیکه برنامه های بازپس گیری دارو در دسترس نیست، طبق دستورالعمل ها لازم است داروها را بعد از مخلوط کردن با ماده ای مانند خاک، مهر و موم کرده و در سطل زباله رها کنید. با این وجود، برخی داروهای خاص را باید در فاضلاب رها کرد برای اینکه در صورت مصرف تصادفی ممکنست برای کودک یا هر شخص دیگری مضر و حتی کشنده باشد.
امحای داروهای استنشاقی یکی از نگرانی های زیست محیطی مربوط به داروهای استنشاقی است که بیماران مبتلا به آسم یا سایر مشکلات تنفسی استفاده می نمایند. بنابراین، لازم است دستورالعمل های ذکر شده روی برچسب بسته بندی دارو مطالعه شود. این محصولات دارویی در صورت سوراخ شدن یا رها شدن در آتش می توانند خطرناک باشند.
یک چالش قابل تامل ممکنست این پرسش مطرح شود که آیا رها کردن تعدادی از داروها در فاضلاب در شرایطی که بازپس گیری دارو در دسترس نیست، مشکلی ایجاد نمی کند؟
نگرانی هایی در مورد سطحی از محصولات دارویی وجود دارد که ممکنست در آب های سطحی مانند رودخانه ها و دریاچه ها و در منابع آب شرب یافت شود. راه اصلی ورود مواد دارویی به منابع آب توسط افرادی است که از دارو مصرف کرده اند و سپس بطور طبیعی از بدن خود دفع می کنند. خیلی از داروها بطور کامل در بدن جذب یا متابولیزه نمی شوند و می توانند بعد از عبور از تصفیه خانه های فاضلاب وارد محیط شوند.
همین طور کارشناسان در گزارشی تاکید نمودند آلودگی رودخانه های جهان ناشی از نفوذ مواد و محصولات دارویی، تهدیدی برای سلامت محیط زیست و جهان است. استامینوفن، داروهای صرع و دیابت و همین طور ترکیباتی چون نیکوتین و کافئین به شکل گسترده در آلودگی رودخانه ها نقش دارند.
این بررسی یکی از گسترده ترین مطالعات انجام شده در مقیاس جهانی است که نشان داد رودخانه های پاکستان، بولیوی و اتیوپی از آلوده ترین رودخانه ها هستند. رودخانه های ایسلند، نروژ و جنگل های آمازون نیز از بهترین وضعیت برخوردار بودند.
بگفته متخصصان هنوز تاثیر خیلی از رایج ترین ترکیبات دارویی در رودخانه ها تا حد زیادی ناشناخته است. اما هم اکنون به خوبی ثابت شده است که داروهای ضد حاملگی می توانند بر رشد و تولید مثل ماهی تاثیر بگذارند و کارشناسان نگران هستند که افزایش میزان آنتی بیوتیک ها در رودخانه ها بتواند اثربخشی این گروه از ترکیبات درمانی را بعنوان دارو محدود کند.
در این مطالعه، آب بیش از ۱۰۰۰ سایت آزمایشی در بیش از ۱۰۰ کشور نمونه برداری شد. در مجموع، بیش از یک چهارم از ۲۵۸ رودخانه نمونه برداری شده دارای موادی بودند که بعنوان "مواد دارویی فعال" شناخته می شوند و میزان آن برای موجودات آبزی خطرناک بوده است.
بنابر گزارش ایسنا، متخصصان اظهار داشتند: معمولا، آنچه اتفاق می افتد این است که ما این مواد شیمیایی را مصرف می نماییم، آنها برای درمان بیماریهای ما کاربرد دارند و سپس از بدن دفع می شوند. اما از طرف دیگر این را هم می دانیم که حتی مدرن ترین تصفیه خانه های فاضلاب قادر به از بین بردن کامل این ترکیبات پیش از ورود به رودخانه ها یا دریاچه ها نیستند و این چالشی است که انسان هم اکنون با آن روبروست و شاید در آینده علم و فناوری بتواند چاره ای برای آن بیابد.
منابع: 1، 2، 3
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب