درمان آب سیاه با استفاده از ذرات مغناطیسی
خاتون یار: تهران – محققان دانشگاه پردو آمریكا موفق به ساخت ایمپلنتی شده اند كه حاوی ذرات مغناطیسی است و با استفاده از یك میدان مغناطیسی ضعیف، قادر به كنترل گلوكوم (آب سیاه) است.
به گزارش روز شنبه گروه اخبار علمی ایرنا، آب سیاه به علت اختلال در جریان خون اعصاب بینایی بوجود می آید و به مرور زمان پیشرفت می كند. این عارضه زمانی اتفاق می افتد كه فشار مایع داخل چشم افزایش یابد و این مایع آن طور كه باید در چشم گردش نكند.
به صورت طبیعی بین قرنیه و عدسی چشم مایعی به نام زلالیه وجود دارد كه از مویرگ ها ترشح می گردد و تامین كننده مواد غذایی و اكسیژن برای عدسی و قرنیه است و از سویی مواد زاید را با استفاده از خون دفع می كند.
زلالیه همراه با زجاجیه فشار درونی چشم را ثابت نگه می دارد و شكل كروی چشم را حفظ می نماید. در صورتیكه در تصفیه زلالیه اختلالی به وجود آید و مایع به همان سرعتی كه ترشح می گردد بازجذب نشود، فشار چشم افزایش می یابد و عارضه آب سیاه رخ می دهد.
علاوه بر عوامل ارثی، عفونت شدید چشم، مواد شیمیایی، بیماری های التهابی و انسداد عروق خونی داخل چشم هم از عوامل غیر شایع آب سیاه هستند. بیماری آب سیاه معمولا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می دهد؛ اما امكان دارد در یك چشم شدید تر باشد.
محققان از چندی پیش با استفاده از ایمپلنت های گوناگون بیماری را تا حدی كنترل كردند. تمام این فناوری ها مشكلاتی را به همراه داشتند، همچون اینكه به علت رشد میكروارگانیسم ها روی ایمپلنت، كانال های آن مسدود شده و حدودا در عرض پنج سال كارایی خویش را از دست می دهند.
محققان دانشگاه پردو برای حل این مشكل چاره ای اندیشیده اند و ایمپلنتی تولید كرده اند كه فشار داخل چشم را می كاهد. این ایمپلنت دارای كانال زهكشی است و این كانال حاوی ذرات بسیار ریز مغناطیسی از جنس نیكل است.
این ذرات زمانی كه در معرض میدان مغناطیسی قرار می گیرند، ارتعاش می كنند و می توانند تمام میكرو ارگانیسم های مضر بوجود آمده را همراه با مایع به بیرون هدایت كنند و مشكلات فناوری های پیشین را حل نمایند. میدان مغناطیسی بسیار ضعیف از خارج از بدن قابل هدایت است. امید می رود كه این عارضه بزودی با استفاده از ایمپلنت محققان دانشگاه پردو قابل كنترل شود. محققان به دنبال سرمایه گذار برای تجاری سازی این محصول هستند.
مطالعات نشان داده است آب سیاه ریشه ژنتیكی دارد و امكان دارد تا آخر عمر علامتی نداشته باشد. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به نابینایی شود. معمولا بیماری در مراحل اولیه بدون علامت و درد است، ازاین رو به افرادی كه در خانواده سابقه این بیماری را دارند و افراد میانسال و مسن سفارش می گردد به صورت دوره ای و حداقل سالی یك بار توسط چشم پزشك چكاپ شوند. علاوه بر سابقه خانوادگی، دیابت هم یكی از مهمترین فاكتورهای خطر این عارضه است.
گلوكوم زاویه باز و گلوكوم زاویه بسته انواع این بیماری هستند و مهمترین علایم آن كاهش یا از دست دادن بینایی، دیدن هاله در اطراف نور متمركز مانند چراغ، قرمزی چشم، چشم درد و تهوع یا استفراغ هستند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، گلوكوم دومین علت اصلی نابینایی در جهان است و بیشتر از 60 میلیون نفر در سراسر جهان مشكوك به این عارضه هستند. گلوكوم زاویه باز رایج ترین شكل این بیماریست.
نتایج این مطالعه در نشریه Microsystems and Nanoengineering انتشار یافته است.
علمی (6)**9259**1440
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب