علل مخالفتهای فرزندان با والدین در دوره نوجوانی
یک روانشناس با اشاره به اینکه ممانعت بیش از اندازه والدین از اعمال نظر نوجوانان در انجام امور و کسب تجربه ولو در انجام امور اشتباه منجر به ایجاد صدمه هایی برای نوجوان می شود، اظهار داشت: فرزندپروری با نگرانی و مشارکت بیش از حد در امور فرزند می تواند به افسردگی، اضطراب و حتی سوء مصرف مواد مخدر در نوجوان ختم شود. چنین روابطی میان والدین و فرزند، منجر به پرورش نوجوان فاقد انعطاف پذیری در رویارویی با فراز و نشیب های زندگی و در نهایت شخصیت کمال گرای هراسان از خطر کردن شود.
شبنم طلوعی در گفتگو با ایسنا، اظهار کرد: تجربه شکست در دوران نوجوانی به شکلی درست و به شکلی غلط است؛ قرار نیست ما هر چیزی را در دنیای واقعی و در عمل تجربه نماییم. میتوان با به کارگیری شیوه هایی مسیر تصمیمات خود در حقیقت را درون ذهن به چالش کشید. این گونه با برآورد نقاط قوت و ضعف میتوان نتیجه حاصل را انجام داد.
این روانشناس افزود: نوجوان حرف شنو از والدین که بی هیچ چون و چرایی سخن والدین را می پذیرد و به دنبال اظهار نظر خود نیست؛ ملاک درستی در تربیت فرزند نیست و والدین نباید از این مسئله خوشحال باشند چونکه نوجوان حرف شنو در جامعه هم توان مخالفت و نه گفتن در برابر درخواست دیگران را نخواهد داشت.
وی ادامه داد: ترک کودکی و ورود به نوجوانی کشمکشی میان وابستگی و استقلال بوجود می آورد. نوجوان می خواهد در محیط خانواده استقلال بیشتری داشته باشد و خودش برای خودش تصمیم بگیرد و زیر سلطه دیگران نباشد. این خواسته در نوجوان و عدم پذیرش این حقیقت از جانب والدین منجر به ایجاد دوگانگی در نوجوان می شود.
این روانشناس با تکیه بر اینکه انتظارات والدین از نوجوان باید متناسب با توانایی های وی باشد، افزود: نوجوانان از نقد شدن خوششان نمی آید ازاین رو بهترین راهکار برای نقد نوجوان این است که ابتدا والدین مهارت نقد کردن را بیاموزند و در عین حال به نوجوان هم اجازه دهند که او هم والدین را نقد کند.
به قول طلوعی، داشتن توقعات بیش از حد والدین از نوجوان به علت عدم آمادگی او برای انجام امور، استرس شدیدی در نوجوان بوجود می آورد. از طرفی خانواده نباید به چشم یک بچه و کودک به نوجوان نگاه کند بلکه باید شرایط مسئولیت پذیری و استقلال بیشتر را برای نوجوان مهیا کند.
طلوعی با اشاره به اینکه مسلما اختلاف نظر میان والدین و نوجوانان در هر خانواده ای به چشم می خورد اما شیوه درست مدیریت این رابطه بسیار حائز اهمیت می باشد، این را هم اظهار داشت که هیجان و انرژی در نوجوان به صورت انفجاری در حال افزایش می باشد و باید این هیجان در کانال درستی هدایت شود و مهم ترین مسئله پاسخگویی به این هیجان است. خانوانده باید متناسب با هیجان و نیاز نوجوان فعالیتهایی را برای وی در نظر بگیرد. والدین باید هنگام ارتباط و تعامل با نوجوان مقایسه او با دیگران را کنار بگذارند چونکه این قیاس ها احساس خشم و حسادت فرزند را فعال می کنند.
وی اظهار داشت: در دوران نوجوانی مخالفت نوجوان با والدین نوعی ابراز وجود و نشان دادن حضور او به والدین است. این ابراز وجود طبیعی است اما نوع حل این مسئله در خانواده مهم می باشد. رابطه نوجوان و خانواده باید رابطه ای دوطرفه و رابطه ای بدون برتری باشد. حتی سفارش می شود والدین به صورت ماهانه با نوجوان خود در جهت امور مختلف مذاکراتی داشته باشند.
این روانشناس همینطور ضمن اشاره به اینکه برخی نوجوانان به دلیل نداشتن مهارت کافی در بیان درخواست و نظر خود هنگام صحبت با والدین نمی توانند حرف های خویش را از کانال منطقی بیان کنند و احساساتی می شوند، خاطرنشان کرد: آموزش مهارت هایی نظیر مدیریت خشم، اعتماد به نفس و عزت نفس در شکل گیری رابطه درست و بیان منطقی سخنان نوجوانان موثر است.
طلوعی در انتها اضافه کرد: عموما انسان تمایل دارد که با تجربه مستقیم کارها به نتیجه گیری برسد و گاها حتی یک اشتباه را چندین بار انجام دهد. بهتر است در این مواقع اعضای خانواده بدون ایجاد حس برتری نسبت به نوجوان با وی خاطرنشان کرد وگویی داشته باشند. یادگیری فنون و مهارت فرزندپروری از جملعه راهکارهایی است که به والدین کمک می نماید تا مسیر پرچالش نوجوانی فرزندشان با آرامش به سکوی امن برسد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب