در گفت وگو با خاتون یار تشریح شد
چالش های كودكان اوتیسم در مدارس، ضرورت تاسیس مدارس ویژه برای این كودكان
خاتون یار: مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران ضمن اشاره به چالش های كودكان اوتیسم در مدارس عادی و ضرورت توانمندسازی معلمان برای چگونگی برخورد با این كودكان، بر لزوم تاسیس مدارس ویژه برای آنها تاكید نمود.
سعیده صالح غفاری _ مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به تفاوت های كودكان دارای اوتیسم با سایر كودكان در حوزه مسائل آموزشی، اظهار داشت: تدریس به دانش آموزان دارای اوتیسم، از ظرافت ها و پیچیدگی های خاصی برخورداراست و ضمن تلاش و حوصله فراوان، نیازمند ذهنی خلاق و چشمانی تیزبین است تا راه پیشرفت و برقراری ارتباط برای بروز استعدادهای این كودكان فراهم گردد.
وی اضافه كرد: اوتیسم یك طیف خفیف تا شدید می باشد كه این افراد برمبنای طیف شان، نیازمند حمایت در سطوح مختلف هستند. برخی از این بچه ها در سطوح خفیف و برخی در سطوح متوسط، در چارچوب طرح تلفیقی به سمت مدارس دولتی هدایت می شوند و در كنار دانش آموزان عادی تحصیل می كنند كه این مساله موجب می شود بتوانند آمادگی لازم را برای ورود به جامعه كسب كنند. البته در این میان توانمندسازی معلمان مدارس عادی در نحوه برخورد، رفتار و آموزش با این دانش آموزان بسیار مهم و حیاتی است؛ چونكه برخورد نامناسب می تواند سبب دلسرد شدن این دانش آموزان از مدارس شود.
مدیرعامل انجمن اوتیسم ایران با اشاره به اینكه اگر دانش آموزی دارای اختلال و خاصیت خاصی باشد كه امكان حضورش در مدارس عادی فراهم نباشد، به سمت مدارس استثنایی ارجاع می شود، اظهار نمود: البته گاهی نیز به علت ناآگاهی نسبت به این بیماری، والدین سایر همكلاسی های این كودكان نسبت به حضور آنها در مدرسه شكایت كرده و از مدیر مدرسه می خواهند دانش آموز دارای اختلال اوتیسم را از مدرسه عادی بیرون كند كه این مساله نیازمند آموزش و فرهنگسازی مناسب می باشد.
وی اضافه كرد: دغدغه دیگرمان نوع سنجش پزشكی دانش آموزان در بدو ورود به مدارس است. در این زمینه نیز باید آموزش های لازم به افراد داده شود. گاهی پیش می آید كه كودك دارای اختلال اوتیسم از توانایی مناسبی برخوردار است، اما گرفتار استرس شده و به كلی تمامی آموزش هایی كه فراگرفته را از یاد می برد؛ بنا بر این سنجش پزشكی این دانش آموزان باید با سایرین متفاوت باشد.
صالح غفاری افزود: این استرس به علت حضور در محیط جدید برای این كودكان به وجود می آید. البته این استرس تنها به سنجش پزشكی منتهی نشده و امكان دارد در ماه های ابتدایی سال تحصیلی نیز گریبانگیر این كودكان باشد.
وی با اشاره به نقش لطمه زننده استرس در كودكان طیف اوتیسم، اظهار نمود: گاهی حتی به خاطر وجود استرس، پایه ای ترین موضوعات مانند كنترل ادرار را فراموش می كنند و همین مورد آنهارا از دستیابی به برخی موقعیت ها باز می دارد. تا سال قبل قانونی برای مدارس كودكان اوتیسم وجود داشت كه به سبب آن حضور بچه ها در مدرسه بعد از پیموده شدن سایر مراحل، به شرطی محقق می شد كه كودك كنترل ادرار خودرا داشته باشد كه این قانون نیز مشكلاتی را برای برخی دانش آموزان به وجود آورد كه اصلاحاتی بر آن صورت گرفت.
غفاری در ادامه بر ضرورت تاسیس مدارس ویژه برای كودكان دارای اوتیسم تاكید و اشاره كرد: هم اكنون ۴۹ مركز آموزش اوتیسم در كل كشور وجود دارد كه ۳۰ مركز آن دولتی هستند. از این تعداد هفت مدرسه پسرانه و یك مدرسه دخترانه در استان تهران مشغول به فعالیت هستند و برخی از استان ها نیز به كلی از داشتن چنین مدارسی محروم هستند.
وی با اشاره به اینكه گاهی نیز مدرسه افتتاح شده تحت عنوان مدرسه اوتیسم یك مدرسه مستقل نیست، اشاره كرد: بطور مثال مدرسه دخترانه ای كه امسال در منطقه دو شهر تهران تحت عنوان مدرسه اوتیسم برای این كودكان راه اندازی شد یك مدرسه مستقل نیست و این كودكان كنار كودكان كم توان در حال تحصیل هستند. نكته قابل توجه اما عدم مناسب سازی فضای آموزشی برای كودكان طیف اوتیسم است. هم اكنون كلاس های طبقه چهارم این مدرسه بدون داشتن آسانسور به دانش آموزان طیف اوتیسم اختصاص یافته است كه باید به این مساله نیز رسیدگی شود.
وی اضافه كرد: این مدارس امكانات ویژه را هم می طلبد؛ بعنوان مثال در چنین مدارسی معمولا كاردرمانگر و گفتار درمانگرانی نیز مشغول به كار هستند كه در كنار آموزش معلمان، در ساعت های مستقلی به این افراد آموزش های لازم را می دهند. همین طور كلاس درس دانش آموزان با اختلال اتیسم، در شكل، فرم و روش اجرای مباحث آموزشی متفاوت می باشد. آموزش این دانش آموزان به صورت انفرادی و كار به صورت گروهی است و معمولا در هر كلاس بین دو تا هفت دانش آموز وجود دارند، البته این عدد نیز با عنایت به سطح این دانش آموزان در طیف اوتیسم، می تواند متفاوت باشد.
مدیرعامل انجمن اوتیسم درباب مشكلات مناسب سازی محتوای آموزشی برای كودكان طیف اوتیسم از سایرین اظهار داشت: برخی از آنها كتاب های عادی می خوانند و تعدادی دیگر كتاب های دانش آموزان استثنایی را مطالعه می كنند؛ یكی از خلاءهای آموزشی در این مدارس هم همین سوژه است كه كتاب های درسی با سرفصل های مخصوص اوتیسم تدوین نشده و تنها یك كتاب مهارت آموزی ویژه پایه اول تا ششم برای این دانش آموزان تدارك دیده شده است.
وی با اشاره به درخواست ملاقات از وزیر آموزش وپرورش برای رسیدگی به این مشكلات، اظهار داشت: از شروع تاسیس انجمن به دنبال حذف این موانع هستیم. حتی از آموزش وپروش استثنایی درخواست كردیم طی تفاهم نامه ای بتوانیم آموزش های خانواده محور را در مدارس دنبال كنیم؛ چونكه قسمتی از آموزش ها متوجه اطرافیان شخص دارای اختلال اوتیسم است. همواره به لحاظ كلامی از این دست پیشنهادات ما استقبال می شود، اما در عمل محدودیت هایی وجود دارد كه مانع همكاری ما می شود.
در ادامه فاطمه رستمی _ مادر یكی از كودكان طیف اوتیسم و از اعضای روابط عمومی انجمن اوتیسم ایران كه با مادران دانش آموزان اوتیسمی ارتباط دارد درباره مشكلات دانش آموزان اوتیسمی به ایسنا می گوید: مشكل اصلی ما عدم آگاهی بعضی از مدیران و مسئولان مدرسه نسبت به اوتیسم است. طی نامه نگاری هایی كه با آموزش وپرورش و مدیران برخی مدارس در گذشته داشتیم، یكی از درخواست های ما برگزاری كارگاه های آموزشی توسط انجمن اوتیسم در مدارس برای مسئولان و حتی مادران سایر دانش آموزان است تا منجر به افزایش آگاهی آنها نسبت به بیماری باشد كه متاسفانه این درخواست همچنان مغفول مانده است. گاها برخی مادران می گویند معلمِ فرزندشان با اشاره به اینكه درس خواندن به درد این كودكان نمی خورد، حتی آنها را از فرستادن كودك به مدرسه دلسرد كرده است.
وی اضافه كرد: مدتی از بازگشایی مدارس نمی گذرد اما، در همین مدت از سراسر كشور گزارشاتی درباب نحوه برخورد ناشایست مدیران مدارس با دانش آموزان مبتلا به اوتیسم داشته ایم كه از عدم آگاهی آنها سرچشمه می گیرد. در مدرسه ای استثنایی در شهرستان پاكدشت استان تهران، مدیر مدرسه مبادرت به تنبیه بدنی دانش آموز كرده كه با پیگیری والدین از آموزش وپرورش منطقه، اقدام مدیر مورد بررسی قرار گرفته و از خانواده كودك عذرخواهی كرده است. یا در مدرسه ای دیگر تعدادی از مادران سایر دانش آموزان از مدیر مدرسه درخواست كرده اند كه دانش آموزان اوتیسم را به مدرسه راه ندهند.
وی با اشاره به اینكه بعضی از كودكان طیف اوتیسم كلاس اولی می توانند در سنجش سلامت دانش آموزی نمره قابل قبول برای حضور در مدارس عادی را كسب كنند، اظهار داشت: این بچه ها از افراد طیف بالای اوتیسم محسوب می شوند كه می توانند در مدارس عادی هم درس بخوانند اما، نیاز است تا معلم اندكی بیشتر از سایرین به آنها توجه كند كه متاسفانه گاها این اتفاق نمی افتد و كودك گوشه گیر و منزوی می شود.
رستمی تاسیس مدارس مخصوص كودكان اوتیسم را امری ضروری دانست و اظهار داشت: در استان تهران پنج مدرسه پسرانه و یك مدرسه دخترانه مخصوص افراد طیف اوتیسم وجود دارد. در بعضی از مراكز استانی نیز چنین مدارسی وجود دارد، اما غالبا دانش آموزان اوتیسمی باید به مدارس استثنایی بروند كه فضای آن مناسب آنها نیست.
وی با اشاره به كمبود مدارس اوتیسم در كشور به مشكلات مربوط به سرویس مدارس پرداخت و افزود: با عنایت به تعداد كم مدارس اوتیسم، گاهی كودكان باید از نقاط بسیار دور به مدرسه بیایند و دغدغه سرویس و هزینه های آن همواره از مشكلات خانواده ها است كه باید به آن رسیدگی شود.
وی همین طور نسبت به عدم مناسب سازی محتوای آموزشی برای كودكان دارای اختلال اوتیسم اشاره و اظهار نمود: محتوای كتب درسی باید با عنایت به نوع اختلال این كودكان برایشان بازبینی شود. حتی امكان دارد كودكان طیف بالای اوتیسم برای پاس كردن دروس تحت فشار روانی قرار گیرند و نسبت به مدرسه دلزده شوند. در عین حال این بچه ها نیاز به آموزش متفاوت بجای آموزش كلاسیك دارند تا به شكوفایی استعدادشان كمك نماید. دغدغه اصلی خانواده های طیف اوتیسم، حرفه آموزی این كودكان است.
منبع: خاتون یار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب